Sombor se prvi put spominje u nekim dokumentima kao mesto pod nazivom Cobor sent Mihalj. Tokom vremena, postao je sedište paše i centar nahije, kada je pripadao Segedinskom sandžaku. Bilo je potrebno više vekova, brojni različiti režimi i ljudi, da bi se ovaj grad transformisao iz vojnog utvrđenja u slobodan kraljevski grad. Tokom svih tih promena, Sombor je uspeo da opstane, menjajući svoje oblike i izgled, ali nikada ne gubeći svoju suštinu i neizmenjivi duh i šarm.
Upravo su te ustanove i ljudi učinili Sombor onim što je danas – poznat kao “Zelengrad”. Miran grad, koji podseća na “minijaturnu Firencu”, sa fascinantnom arhitekturom, drvoredima dugim 120 kilometara i rustičnim fijakerima, koji ovom gradu daju romantičan dodir.
Veliki broj salaša i etno kuća koje okružuju grad dodatno obogaćuju idiličnu atmosferu Sombora. Raštrkani po ravnicama Vojvodine, izolovani od užurbanog gradskog života, oni predstavljaju idealno mesto za odmor uz tradicionalnu srpsku kuhinju, domaću rakiju i vino, te zvuke tamburice. Neki salaši su stariji od sto godina, pravi etno muzeji, sa mnoštvom autentičnih i starih predmeta koji odražavaju tipičan vojvođanski način života.
Srce Sombora čine četiri ulice koje uključuju najveće znamenitosti i zgrade. Ove ulice, koje nose imena srpskih vojvoda iz Prvog svetskog rata – Živojin Mišić, Stepa Stepanović, Radomir Putnik i Petar Bojović, ispunjavaju centar grada arhitektonskim draguljima različitih stilova, stvarajući jedinstvenu i fascinantnu kombinaciju lepote, stila i raznolikosti.
Gradska kuća je najreprezentativnija zgrada iz perioda neoklasicizma i dragulj u urbanom pejzažu Sombora. Izgrađena je na temeljima palate koju je 1718. godine podigao grof Jovan Branković, kasnije obnovljena 1749. godine, a konačno je dobila današnji izgled 1842. godine.
Oduvek je bila mesto važnih događaja i zbog svoje gracioznosti, lepote i vrednosti proglašena je kulturnim dobrom od velikog značaja.
Gradski muzej je regionalni muzej smešten u zgradi sa eklektičnim karakteristikama izgrađenoj 1870. godine od strane bogatog trgovca Antona Fernbaha. Tematski je podeljen na dobro opremljene odseke, uključujući arheološki, numizmatički, etnološki, istorijski i druge.
Crkva Svetog Đorđa je centralna tačka istoimenog trga i izgrađena je 1761. godine na temeljima stare turske crkve. Ova crkva je dobila status nacionalnog blaga od velikog značaja zahvaljujući barokno-rokoko stilu, izuzetno vrednom ikonostasu Pavla Simića sa 77 ikona različitih veličina, ali i raznovrsnosti vitraža, zlatnim i srebrnim predmetima i cehovskim zastavama.
Crkva Presvetog Trojstva i Plebanija koju su izgradili franjevci, ističe se po orguljama iz 1771. godine. Plebanija je zgrada iz 1743. godine i predstavlja centar istorije grada, jer je upravo tu 1749. godine carica Marija Terezija dodelila povelju Somboru. Sunčani sat iz 1852. godine krasi južnu fasadu ove izuzetno lepe zgrade.
Osim ovih građevina, kulturno-istorijska blaga Sombora uključuju zgradu Županije, karmelićansku crkvu, Srpsku čitaonicu, Galeriju “Milan Konjović”, Manastir Svetog Arhiđakona Stevana i mnoge druge.
Ipak, lepota ovog grada ne leži samo u velikom broju istorijskih spomenika, već i u obilju zelenila, sa preko 18.000 stabala i prelepim, dugim drvoredima.
Vaš boravak u Somboru ne bi bio potpun bez vožnje fijakerom kroz ove drvoredima, što je simbol ovog malog vojvođanskog grada koji ima mnogo toga da pokaže i ponudi.
Kako stići do Sombora?
Postoji oko 20 autobusnih polazaka dnevno od Beograda do Sombora. Gotovo svi prolaze kroz Novi Sad. Sombor je udaljen 175 km od Beograda.
Postoji pet dnevnih polazaka vozova iz Subotice i Vrbasa do Sombora. Takođe, postoji direktan voz iz Novog Sada do Sombora. Dodatne informacije o autobusnim polascima možete dobiti na autobuskoj stanici u Somboru.
Brojevi telefona: 025/482-078 i 025/44-11-66. Brojevi telefona železničke stanice u Somboru su 025/25-922 i 025/25-562.
Kada ste već ovde, ne propustite…
Posetu Somborskom šumskom kampu gde možete uživati u posmatranju ptica, safariju, ribolovu i lovu, što je prilično poznato širom zemlje.
Jezero Čonoplja, specijalni prirodni rezervat “Gornje Podunavlje”, gde možete, u organizovanim turama, obići rezervat, uživati u vožnji čamcem od Apatina do ušća Drave u Dunav, i od Apatina do Lavača.
Apatin – grad u Bačkoj, smešten na levoj obali Dunava, gde Dunav čini granicu između Srbije i Hrvatske. Poznat je po svojim prirodnim bogatstvima i čuvenoj međunarodnoj marini, koja pripada jednoj od najmodernijih marina na Dunavu.
